Het majo-kacheltje. De oproep van het museum geen Tweede Wereldoorlog attributen in de vuilnisbak te gooien maar contact op te nemen met het museum werpt zijn vruchten af. Eerder al mocht het museum zich verblijden in een mooie bevrijdingsdeken van een mevrouw uit Naaldwijk en een complete slof Amateurs Sigaretten van een schenker uit ’s Gravenzande. Deze keer meldde zich een 86-jarige man die nog een zogeheten Majo’tje in zijn bezit had. Dat is een kacheltje ook wel bekend onder naam ‘hoge hoed’ of het ‘duveltje’.
Het verhaal achter het kacheltje gaat terug naar de hongerwinter van 1944/1945 waarin velen door voedselgebrek het leven lieten en ook het zich warm houden een groot probleem was. Het geschonken kacheltje werd gebruikt in een keuken langs de Vliet te Rijswijk. Moeder kookte de schamele etenswaren
op dit kacheltje waardoor tevens enige warmte in de ijskoude keuken ontstond. De schenker zelf, toen 11 jaar oud, probeerde in die tijd stukjes brandhout van omgezaagde bomen als brandstof te bemachtigen. Dat viel niet mee want ook daar werd letterlijk om gevochten. “Je moet er niet aan denken dit te moeten meemaken. Oorlog hoort in een museum", is de uitgesproken mening van de museumvoorzitter.
Het verhaal achter het kacheltje gaat terug naar de hongerwinter van 1944/1945 waarin velen door voedselgebrek het leven lieten en ook het zich warm houden een groot probleem was. Het geschonken kacheltje werd gebruikt in een keuken langs de Vliet te Rijswijk. Moeder kookte de schamele etenswaren
op dit kacheltje waardoor tevens enige warmte in de ijskoude keuken ontstond. De schenker zelf, toen 11 jaar oud, probeerde in die tijd stukjes brandhout van omgezaagde bomen als brandstof te bemachtigen. Dat viel niet mee want ook daar werd letterlijk om gevochten. “Je moet er niet aan denken dit te moeten meemaken. Oorlog hoort in een museum", is de uitgesproken mening van de museumvoorzitter.
RSS-feed